Nov-Zelando: Momento de vero en naciaj elektoj: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
Piet-c (diskuto | kontribuoj)
Piet-c (diskuto | kontribuoj)
Linio 27:
== Gajnis ==
Kiam estis anoncitaj la rezultoj de la balotoj, evidentiĝis, ke la Nacia Partio gajnis unu plian seĝon en la parlamento kaj povas regi kun subteno de tri etaj partioj. La efikoj de Fipolitiko kaj „Momento de vero” ne estas konataj, sed ŝajnas, ke la elektantoj emis akcepti la argumentojn de tiuj, kiuj taksas gvatadon necesa. Pro tio la opoziciaj partioj estis malpli subtenataj ol dum la lastaj elektoj en 2011.
 
La nesukcesa Interreta Partio celis interesi nevoĉdonemulojn kaj kuraĝigi ilin partopreni la baloton. Fakte partoprenis 78 % de la voĉdonrajtuloj, pli ol en 2011, do eble tiurilate ĝi iom sukcesis. Tamen, laŭ Hager, unu el la celoj de atakpolitiko estas seniluziigi homojn, por ke ili ne voĉdonu.
Jen la detalaj rezultoj:
 
Jen la detalaj rezultoj:
<center>
{| class="toccolours"
! Partio
Linio 55 ⟶ 57:
| Sumo || 121 || 121
|}
</center>
 
La plej priparolata malgajno estas tiu de la Laborista Partio. Ĝia estro, David Cunliffe [kanlif], volis resti ĉefo, sed fine li rezignis. Kvar novaj kandidatoj sin prezentis.
 
La plej priparolata malgajno estas tiu de la Laborista Partio. Ĝia estro, David Cunliffe [kanlif], volis resti ĉefo, sed fine li rezignis. Kvar novaj kandidatoj sin prezentis.
Komence de oktobro policanoj serĉis la hejmon de Nicky Hager kaj forprenis komputilojn, kadre de enketo pri kodrompado de retmesaĝoj de unu el la fiblogistoj de la Nacia Partio. Hager rifuzis malkaŝi la fonton de siaj informoj, pravigante tion per ĵurnalisma konvencio.
 
En la nova registaro la ĉefministro, John Key, mem fariĝos ministro pri enlanda sekureco kaj informado. Judith Collins ne estas nomumita ministro kaj do la plej altranga virino en la kabineto estas Paula Bennett, kiu respondecas pri ŝtataj servoj, sociala loĝigado, lokaj registaroj, kaj rolas kiel vicministro pri financoj.